چطور با مادرم رفتار کنم؟

باسلام و  وقت بخیر خدمت شما همراه گرامی راسخون

خوشحالم که در این مسیر کنار شما هستم

اینکه فرمودید شب هایی که پدر به منزل نمی آید و با و مادر تنها هستید و ایشان همیشه از شما درخواست هایی دارند و این انتظار را دارند که شما  خواسته های ایشان را انجام دهید ، اما هیچ‌گاه نیازهایی که شما دارید از سمت مادر پاسخ داده نمی شود ، احساس خیلی بدی  را در شما و هرکس دیگری که جای شما باشد ایجاد می کند .

خیلی خوب هست که شما احترام ایشان را دارید و مواردی که مدنظرشان است  را انجام می‌دهید ، اما پیشنهاد می‌کنم برای اینکه این بار خواسته های شما هم از  سمت مادر دیده شود ، شیوه ی متفاوت تری از قبل  برای بیان آنها استفاده کنید . سعی کنید ابتدا از همراه بودن و مراقبت مادر از شما در نبود پدر و سختی هایی که در زمانهای عدم حضور پدر ، مادر متقبل می شود  تشکر و قدردانی کنید و بعد درخواست  خود را  به این صورت بیان کنید .
 

"ممنون از اینکه  در نبود پدر ، برای من هم پدر هستید و هم مادر ، من خیلی خوشحالم از اینکه شما را در کنا خودم دارم ، ان شالله همیشه  سلامت باشید ؛ مامان جان ( مامان مهربونم ، مامان دوست داشتنی ) کاش اگر صلاح می دانید مثلاً باهم برویم بیرون و خرید کنیم ( یا هر درخواست دیگری که دارید ) ."
 

یعنی سعی کنید با لحن مهربانانه و سرشار از سپاسگزاری و قدر دانی از مادر ، درخواست خود را ابراز کنید . اگر نمی توانید اینگونه سخن بگویید ، می توانید از طریق نوشتن نامه از تلاش های مادرانه ی ایشان قدردانی کنید و بعد در همان نامه ، درخواست خود را  به دورر از تنش ، پرخاش و عصبانیت از ایشان بخواهید .
 

سعی کنید در یک فضای محترمانه با هم گفتگو کنید که منجر به ناراحتی و دلخوری نشود .
 

حتی می توانید از ایشان مؤدبانه علت مخالف هایشان را جویا شوید ، چرا که شاید دلایل خاص خودشان ر ا برای این مخالفت ها داشته باشند که حتماً هم شنیدنی و موجه است .
 

اگر با انجام این توصیه ها ، باز هم نتیجه ی مورد نظرر حاصل نشد ؛ پیشنهاد می کنم در اولین فرصت ممکن با یک مشاور متهد و خبره با حضور مادر صحبت داشته باشید .
 

امیدوارم روزهای زیبایی در انتظار شما باشد.